środa, 29 kwietnia 2009

Cechy dobrego nauczyciela

Wykaz cech dobrego nauczyciela znajdziesz tutaj:  Wykaz cech dobrego nauczyciela

Literatura pedeutologiczna, badania psychologów i pedagogów wskazują na wiele pożądanych cech nauczyciela. Należą do nich:

  • Refleksja i plastyczność myślenia - warunkują twórczość pedagogiczną, zapobiegają schematom w nauczaniu i wychowaniu, umożliwiają przewidywanie skutków podejmowanych działań i eliminowanie z nich nieskutecznych czynności.
  • Umiejętność budowania poczucia własnej wartości uczniów, wyrażania opinii o nich w taktownej formie, bez agresji, złośliwości i poniżania.
  • Cierpliwość i wytrwałość pozwalają zrozumieć potrzeby dzieci w różnym wieku
  • Autentyczność - umiejętność bycia zawsze sobą, a nie grania roli w zależności od sytuacji.
  • Poczucie sprawiedliwości
  • Umiejętność organizowania pracy dydaktycznej i różnych form aktywności uczniów, rozbudzania ciekawości i rozwijania zainteresowań oraz stymulowania do samorozwoju.
  • Umiejętność rozładowywania przykrych przeżyć, napięć i lęków, stresów i frustracji - dzieci nie potrafią sobie z tym same poradzić.
  • Poczucie humoru - umożliwia tworzenie przyjemnego klimatu w stosunkach nauczyciel-uczeń, łagodzi konflikty i zapobiega agresji.
  • Umiejętność współpracy i współdziałania z rodzicami, wspólne opracowywanie strategii wychowania.
  • Zdolność empatii - rozumienia wewnętrznego świata dziecka i wnikania w jego uczucia - warunkuje dobór właściwych metod wychowania i nauczania.
  • Zdolność decentracji - umiejętność rozpatrywania wielu zdarzeń z pozycji ucznia, wchodzenia w jego rolę i patrzenia na świat z jego perspektywy. Chroni przed popełnieniem błędów w kontaktach z uczniem.
  • Zdolność dostrzegania zmian w postawach i rozwoju poznawczym uczniów. Sztywne utrzymywanie raz wytworzonej opinii o uczniu hamuje jego rozwój. Będzie się on zachowywał na zasadzie "samospełniającego się proroctwa" - potwierdzi zachowanie zgodne z tą opinią.
  • Odporność na trudności i wytrwałość w ich pokonywaniu
  • Dojrzałość emocjonalna - umożliwia rozważne dokonywanie ocen wielu sytuacji, powstrzymywanie wybuchów złości, okazywanie opanowania. Przejawia się w cierpliwości, wytrwałości i umiejętności panowania nad sobą. Jest to jedna z najistotniejszych cech nauczyciela, bez niej nie można efektywnie spełniać swojej roli.
  • Umiejętność aktywnego słuchania uczniów.
  • Umiejętności diagnostyczne i terapeutyczne
  • Zdolność adaptacji do zmieniających się sytuacji, otwartość na innowacje pedagogiczne.
  • Umiejętność stosowania urozmaiconych strategii nauczania, zachęcania do rozwijania myślenia krytycznego, rozwiązywania problemów i stosowania wiedzy w praktycznym działaniu.
  • Zdolność racjonalnego programowania swego czasu pracy i czasu wolnego, by uczniowie nie dostrzegali nauczyciela jako zmęczonego, znerwicowanego.
  • Samoświadomość pełnionej roli - nauczyciel powinien zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności roli, z zadań jakie przed nim stoją. Od niego zależy w dużym stopniu rozwój uczniów i ich zdrowie psychiczne.
  • Umiejętność społecznego komunikowania się - jej brak powoduje wiele nieporozumień w relacjach nauczyciel-uczeń. Pożądanymi formami społecznego komunikowania się są dialog, rozmowa, dyskusja, negocjowanie itp. Stosunki nauczyciel uczeń powinny mieć charakter demokratyczny.
  • Samoakceptacja - wpływa na zdolność do odbioru krytycznych informacji na swój temat. Jej zaniżony poziom u nauczyciela sprawia, że odbiera on napływające informacje jako zagrażające jego osobie.                                                          Źródło: S. Korczyński: Obraz nauczyciela.

Zobacz także:

Cechy nauczyciela - wykładowcy z pasją

Cechy nauczyciela najbardziej oczekiwane przez uczniów

Kompetencje nauczyciela i wychowawcy


Odpowiedzi na pytania egzaminacyjne

Ze względu na bardzo duże zainteresowanie pytaniami egzaminacyjnymi oraz poszukiwaniem tutaj odpowiedzi, postanowiłam przybliżyć część z nich. Oprócz oznaczenia właściwą etykietą, stosowną do treści np. nauczanie, będą one przypisane także do etykiety Awans zawodowy nauczyciela.

poniedziałek, 27 kwietnia 2009

Konflikty w klasie

Zamieszczone poniżej dyrektywy możesz wykorzystać do pracy z grupą. Warto zapoznać z nimi uczniów, wspólnie je omówić, a może nawet zawiesić w widocznym miejscu i powoływać się na nie w razie pojawienia się sytuacji konfliktowych.

  • Mów otwarcie o tym, co czujesz i czego chcesz
  • Bierz odpowiedzialność za powstały konflikt, czyli zastanów się, jaki jest w nim Twój udział, czy zależy Ci na jego rozwiązaniu i co chcesz w tym celu zrobić;
  • zaczynając rozmowę na temat konfliktu nie mów o kimś: "uważam, że ty...", a skoncentruj się na własnych uczuciach "Ja czuję się....... kiedy Ty......"
  • Nie zadawaj retorycznych pytań w rodzaju: "jak mogłeś to zrobić?; zastąp je stwierdzeniem: "jest tak i tak, musimy to rozwiązać"; czyli myśl konstruktywnie, zamiast wyładowywać własną złość;
  • Słuchaj uważnie drugiej strony;
  • Niczego nie ukrywaj, mów o wszystkim, co Ci przeszkadza;
  • Bądź przygotowany, że inni nie zgodzą się z Twoim stanowiskiem, co nie znaczy, że są ludźmi, z którymi nie można dojść do porozumienia;
  • Staraj się zachować spokój; jeśli czujesz, że wybuchniesz złością, oddychaj głęboko
  • Bądź przygotowany do negocjacji, np. "jeśli ty zrobisz to, ja ze swej strony postaram się o tamto", "mogę zgodzić się na kompromis w tym, ale w tamtym nie", "jak rozumiem nie chcesz pomóc mi w sposób, który uważam za najlepszy, czy wobec tego proponujesz mi inne rozwiązanie konfliktu?" itp.
Źródło Hanna Hamer: Klucz do efektywności nauczania. Poradnik dla nauczycieli

Myśli o nauczycielu


"Nauczyciel skoncentrowany na sobie nie zwraca uwagi na ucznia, natomiast skupiony na uczniu, pomaga mu"

Hanna Hamer: Klucz do efektywności nauczania. Poradnik dla nauczycieli.

piątek, 24 kwietnia 2009

Nie zachęcaj do rywalizacji

Rywalizacja jest chętnie wykorzystywanym instrumentem do motywowania uczniów. Ma wśród nauczycieli wielu zwolenników, niestety niesłusznie. W rzeczywistości
niszczy w uczniach chęć do nauki.
Być może osiągniemy w ten sposób chwilowy zapał, ale najczęściej tylko tych, którzy w tym wyścigu wygrywają. Zazwyczaj są to pojedynczy uczniowie, cała reszta to przegrani. Jeśli w wyniku rywalizacji w ogóle pojawia się motywacja, to jest ona tylko chwilowa. Najczęściej bowiem uczniowie zamiast koncentrować się na procesie uczenia się, są przede wszystkim skupieni na uniknięciu poczucia klęski. Usiłując wyeliminować porażkę, uczą się kłamać, oszukiwać i sabotować działania własne i innych. Do tego tracą pewność siebie, stają się niezdecydowani i zaczynają wątpić w swoje możliwości. To zaś nie sprzyja długotrwałemu zaangażowaniu w naukę.
Rywalizacja motywuje jedynie do bycia lepszym niż inni, do wygrywania, albo unikania porażki. Tymczasem w nauczaniu naprawdę chodzi o rozwijanie u uczniów wewnętrznej potrzeby uczenia się i doskonalenia. Temu zaś zdecydowanie sprzyja współpraca. O tym, innym razem.

czwartek, 23 kwietnia 2009

O co może zapytać komisja?

100 pytań, które pojawiły się na egzaminach na mianowanego w różnych regionach Polski:

  1. Jakie metody aktywizujące stosujesz na swoich zajęciach?
  2. W jaki sposób indywidualizujesz pracę swoich uczniów?
  3. Wymień co najmniej dwa kryteria wymagań na oceny szkolne.
  4. Jakie cechy dobrego nauczyciela są Ci najbliższe?
  5. Jakie dokumenty regulują pracę szkoły?
  6. Co bierzesz pod uwagę oceniając uczniów?
  7. Jakie osiągnięcie zawodowe sprawiło Ci największą satysfakcję?
  8. W jakiej formie pracy pozalekcyjnej spełniasz się najlepiej?
  9. Jakie metody prowadzenia zajęć wydają Ci się najlepsze?
  10. Jak dążysz do ukształtowania wychowanka zgodnie z wizją absolwenta?
  11. Jak planujesz i wdrażasz współpracę z rodzicami?
  12. Jakie korzyści wyniosłeś z obserwowanych zajęć prowadzonych przez opiekuna stażu i jak wykorzystasz je w prowadzeniu swoich zajęć?
  13. Scharakteryzuj wybraną trudną sytuację wychowawczą i sposób jej rozwiązania.
  14. W jaki sposób dokonuje się korekt w dokumentacji szkolnej np: w dzienniku lekcyjnym, arkuszach ocen?
  15. Jaki program nauczania wybrałeś i dlaczego ten, a nie inny?
  16. Wymień dokumenty wewnątrzszkolne i omów jeden z nich.
  17. Wyjaśnj kwestię czasu pracy nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze.
  18. W jaki sposób można wykorzystać komputer na lekcjach matematyki?
  19. Jak rozwiązujesz konflikty powstające w zespole klasowym?
  20. Kto powołuje dyrektora placówki?
  21. Jak długo trwa rok szkolny? (odpowiedź: do 31 sierpnia)
  22. Na jakiej podstawie nawiązuje się stosunek pracy z nauczycielem np. kontraktowym?
  23. W jaki sposób diagnozujesz problemy środowiskowe w swojej szkole?
  24. Jak motywujesz uczniów do pracy?
  25. Kto powołuje komisję na egzamin dla nauczycieli ubiegających się o stopień nauczyciela mianowanego?
  26. Czym są i jaki jest sens stosowania celów operacyjnych?
  27. Jakie znaczenie ma doskonalenie nauczyciela, jakie znasz formy doskonalenia zawodowego?
  28. Dyskusja na temat jednej z przeczytanych lektur.
  29. Ile wynosi tygodniowy czas pracy nauczyciela?
  30. Czym charakteryzują się aktywizujące metody nauczania? Omów jedną z nich.
  31. Jaki sukces dydaktyczny lub wychowawczy odniosłeś w okresie stażu?
  32. Czy nauczyciel kontraktowy może uczyć według własnego programu?
  33. Podaj przykłady realizacji ścieżek edukacyjnych na swoich zajęciach?
  34. Jakie korzyści płyną z uzyskania stopnia nauczyciela mianowanego?
  35. Czy lepiej czujesz się jako wychowawca, czy jako nauczyciel przedmiotu?
  36. Jak rozwiązujesz problemy wychowawcze w klasie? Kogo prosisz o pomoc?
  37. Na jakiej podstawie prawnej wystawiasz oceny końcoworoczne?
  38. Co sądzisz o reformie edukacji?
  39. Jakie przepisy określają obowiązki nauczyciela?
  40. Kryteria diagnozowania potrzeb RP w ramach WDN.
  41. Jakie znasz sposoby dokonywania analizy wyników testów pomiaru osiągnięć?
  42. Wymień prawa i obowiązki nauczyciela.
  43. Jakie są funkcje rady pedagogicznej?
  44. Jaki są cele ewaluacji?
  45. Wymień akty prawne regulujące pracę w oświacie.
  46. Co może zrobić uczeń, który otrzymał ocenę niedostateczną na koniec roku?
  47. W jaki sposób oceniasz uczniów? (pytanie dotyczy wewnątrzszkolnego i przedmiotowego systemu oceniania).
  48. Jakie są różnice w wymaganiach na nauczyciela mianowanego i dyplomowanego?
  49. W jaki sposób angażujesz uczniów do pracy na rzecz szkoły?
  50. Jaki dokument reguluje procedury awansu zawodowego nauczycieli?
  51. Twoje zadania w zakresie realizacji programu profilaktycznego.
  52. Jakie wymagania stawiasz uczniom, żeby nie zniechęcić ich do lekcji wychowania fizycznego?
  53. Jakie czynności podejmiesz w stosunku do ucznia w wypadku, gdy ze wszystkich przedmiotów ma oceny bardzo dobre i celujące, a z wychowania fizycznego ocenę dostateczną?
  54. Omów procedurę, jaka może wystąpić w przypadku braku akceptacji komisji egzaminacyjnej.
  55. Jak podjęte przez Ciebie doskonalenie zawodowe wpłynęło podnoszenie jakości pracy szkoły?
  56. Twoje działania na rzecz szkoły wynikające z planu pracy szkoły.
  57. Twoja praca z uczniem zdolnym i mającym trudności w nauce.
  58. Jak pomóc uczniowi zaniedbanemu wychowawczo?
  59. W jaki sposób zachęcasz i wdrażasz uczniów do bezpiecznego korzystania z komputera?
  60. Wymień organy szkoły i powiedz, które z nich są organami społecznymi?
  61. Kto dokonuje oceny pracy nauczyciela?
  62. Jak nazywa się organ prowadzący Twoją szkołę?
  63. W jaki sposób, oprócz opracowywania testów, sprawdzianów, gromadzenia informacji (np. Internet, encyklopedia multimedialna) wykorzystujesz technologię komputerową w swojej pracy?
  64. Jakie sukcesy wychowawcze odniosłeś w ramach współpracy z organami społecznymi szkoły?
  65. Jak należy rozumieć pojęcie "uczeń potrafi czytać ze zrozumieniem"?
  66. W jaki sposób wykorzystujesz wiedzę zdobytą podczas analizowania dokumentów dotyczących systemu oświaty?
  67. W jaki sposób kształtujesz u uczniów takie umiejętności, jak asertywność i empatia?
  68. Wyjaśnij, na czym polega różnica pomiędzy konspektem a scenariuszem?
  69. W jaki sposób monitorujesz osiągnięcia edukacyjne uczniów?
  70. Jakie działania z zakresu doskonalenia własnego warsztatu pracy uważasz za najbardziej istotne i dlaczego?
  71. Jakie metody i formy pracy stosujesz w trakcie prowadzenia zajęć. Podaj rezultaty.
  72. W jaki sposób aktywizujesz uczniów w procesie dydaktycznym?
  73. Od kogo i w jaki sposób otrzymujesz informacje zwrotne dotyczące własnych działań?
  74. W jaki sposób wpłynąłeś na własny na rozwój zawodowy?
  75. Jakie korzyści odnosi uczeń z Twojej aktywności w zakresie realizacji zadań ogólnoszkolnych?
  76. Jaki jest Twój wkład w realizację programu wychowawczego szkoły i ścieżki edukacyjnej?
  77. Jakie widzisz sposoby motywowania uczniów do aktywności społecznej?
  78. Jakie znasz metody stymulowania wyobraźni i myślenia twórczego? Odnieś się do wybranej literatury.
  79. Wskaż instytucje, z którymi współpracujesz w zakresie realizacji zadań opiekuńczych i podaj przykłady współpracy.
  80. Jakie narzędzia badawcze można wykorzystać do zdiagnozowania problemu wychowawczego?
  81. Czym charakteryzują się aktywizujące metody nauczania? Omów jedną z nich.
  82. Ile postawiłeś szóstek na koniec roku, a ile jedynek? Co o tym myślisz?
  83. W jaki sposób koordynujesz współpracę rodziców z pedagogiem szkolnym?
  84. Jakie są prawa i obowiązki dyrektora?
  85. Jak radzisz sobie z uczniami notorycznie utrudniającymi prowadzenie zajęć?
  86. Z jakiego podręcznika korzystasz i dlaczego?
  87. Jak motywujesz uczniów do udziału w konkursach?
  88. Jakimi kryteriami się kierujesz wybierając podręczniki?
  89. Realizacja którego zadania ujętego w planie rozwoju zawodowego sprawiło Ci kłopoty i jak sobie poradziłaś?
  90. Na czym polegała Twoja współpraca z opiekunem stażu?
  91. Które komputerowe programy edukacyjne poleciłbyś innym i dlaczego?
  92. W jaki sposób przygotowujesz się do spotkań z rodzicami?
  93. Czemu służy mierzenie jakości pracy szkoły?
  94. W jaki sposób możesz zdiagnozować strukturę zespołu klasowego?
  95. Jakie znasz sposoby integracji grupy uczniów?
  96. Jaką, Twoim zdaniem, rolę odgrywają zajęcia pozalekcyjne?
  97. Co wpływa na jakość współpracy z rodzicami?
  98. Wymień walory wychowawcze wycieczek, biwaków i innych imprez turystycznych.
  99. Jeśli przygotowując scenariusz zajęć zaplanowałeś pracę w zespołach, w jaki sposób utworzysz zespoły?
  100. W jaki sposób kształtujesz u uczniów umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach?
Źródło: http://www.awans.net/strony/awans/warakomski/pytania.html

środa, 22 kwietnia 2009

Zasady są konieczne

Chcąc utrzymać dyscyplinę w klasie szkolnej, przede wszystkim trzeba
ustalić zasady.
Jest to podstawowy krok, jaki powinniśmy zrobić zawsze, kiedy spotykamy się pierwszy raz z grupą. Jeśli nie zadbamy o to już na początku, później trudno będzie wyegzekwować określone zachowanie, albo wprowadzać jakieś reguły.
Najlepiej, kiedy zasady te ustalamy wspólnie z uczniami, wtedy chętniej ich przestrzegają. Najważniejsze jednak, by uczeń od początki wiedział co może, a czego mu nie wolno i jakie mogą go spotkać konsekwencje. Nie zachęcam tu oczywiście do nadmiernego rygoru ani despotyzmu, a jedynie do mądrego wykorzystania początkowych kontaktów z grupą. Te pierwsze lekcje mają bowiem kluczowe znaczenie dla relacji nauczyciel-uczeń. To czas, kiedy uczniowie nas wnikliwie badają sprawdzając, na ile mogą sobie pozwolić.Właśnie dlatego oprócz ustalenia zasad niezbędna jest
konsekwencja.
To jedna z ważniejszych cech nauczyciela. Tuż po ustaleniu zasad uczniowie przez pierwszych kilka lekcji sprawdzają, czy rzeczywiście będziemy realizować to, co ustaliliśmy. Zaczynają np. rozmawiać, najpierw w miarę cicho, a kiedy nie reagujemy - coraz głośniej. Jeśli i na to nie zwracamy uwagi, po jakimś czasie próbują innych zachowań. I tak granica przesuwa się niepostrzeżenie, aż w końcu orientujemy się, że nie potrafimy zapanować nad klasą.
Bardzo łatwo manipuluje się nauczycielem, który nie jest konsekwentny.


wtorek, 21 kwietnia 2009

Niszczące nawyki

Wśród najczęściej spotykanych nawykowych zachowań nauczycieli jest kilka tych, które w szczególnie niekorzystny sposób wpływają na relacje nauczyciel-uczeń. Należą do nich:

  • narzekanie,
  • krytykowanie,
  • obwinianie,
  • zrzędzenie,
  • grożenie,
  • przymuszanie,
  • nagradzanie w celu uzyskania kontroli.
Jeśli chcemy, aby nasze relacje z uczniami były lepsze, należy się ich wystrzegać, a najlepiej zupełnie wyeliminować. W zamian za nie proponuję te, które tworzą więzi:

  • troska,
  • słuchanie,
  • wsparcie,
  • zachęcanie,
  • zaufanie,
  • zaprzyjaźnianie się
  • akceptacja.
To jedna ze ścieżek do budowania autorytetu. Pomijam oczywiście sytuacje, kiedy staramy się go uzyskać poprzez zastraszanie. O taki "autorytet" rzeczywiście najłatwiej, ale poza tym, że uczniowie boją się nas i są pozornie zdyscyplinowani, nie zyskujemy zupełnie nic. Szczerze nie polecam tej drogi. Jeśli zależy Ci Nauczycielu na wywieraniu wpływu na uczniów i rozwijaniu ich osobowości, stosuj jak najczęściej nawyki budujące więzi. Wrócę jeszcze do nich, by przyjrzeć się im dokładniej.

poniedziałek, 20 kwietnia 2009

Trudny uczeń

Czasami zdarza się, że jedna osoba potrafi zniszczyć całą naszą pracę w grupie. Taki uczeń za wszelką cenę chce pokazać swoją siłę i przewagę, nieustannie dąży do wywierania wpływu na innych, chce kontrolować ludzi i sytuacje, a nade wszystko zależy mu na wzbudzaniu silnych emocji - pozytywnych lub negatywnych. Kiedy zrozumiemy, co leży u podłoża takich zachowań, łatwo sobie z tym poradzimy. Jeśli zaobserwujesz je Nauczycielu u swoich uczniów, to wiedz, że kieruje nimi silna potrzeba władzy. Co więc zrobić, żeby rozwiązać taką sytuację?

Daj uczniowi odpowiedzialne zadanie, które tę potrzebę w pozytywny sposób zaspokoi.

To może być poprowadzenie rozgrzewki na lekcji wychowania fizycznego, dopilnowanie ciszy w klasie, zorganizowanie czegoś, kierowanie jakimś projektem, a może zwyczajne sprawdzenie obecności itp. Pomysłów jest wiele i zawsze znajdzie się coś, co możemy wykorzystać. Ważne, by nie było to za karę i faktycznie zaspokoiło tę ukrytą potrzebę ucznia. Zadanie musi być przy tym dobrze dobrane.
Stosowałam tę metodę wielokrotnie zarówno u młodszych dzieci, jak i u studentów. Zawsze z jednakowym, pozytywnym skutkiem.
To oczywiście jedynie wskazówka, którą trzeba dopasować do konkretnego zdarzenia. W pedagogice nie ma gotowych recept - z każdą grupą pracuje się inaczej, podobnie jak każdy uczeń i sytuacja wymagają indywidualnego traktowania.

sobota, 18 kwietnia 2009

Czego chcesz się tutaj dowiedzieć?

Po lewej stronie zamieściłam krótką sondę "Czego chcesz się tutaj dowiedzieć?" Można wybrać kilka odpowiedzi. Zaznaczcie proszę, jakich informacji najbardziej poszukujecie. Będzie to dla mnie cenna informacja.

Etykieta Aktualności

Postanowiłam utworzyć etykietę Aktualności, gdyż wiem jak często poszukujecie bieżących informacji. Dziś o wyczekiwanych podwyżkach.

Dwie podwyżki w tym roku

31 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie określające wysokość minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli. W ciągu tego roku nauczyciele otrzymają dwie podwyżki:

- pierwszą za okres od 1 stycznia do 31 sierpnia (zróżnicowana w zależności od stopnia awansu)

- drugą za okres od 1 września do 31 grudnia (jednakowa dla wszystkich - 5% w stosunku do stycznia 2009)

Wysokość minimalnego wynagrodzenia zasadniczego: (1. 01-31.08.2009; 2. 1.09-31.12.2009)

Nauczyciel stażysta
1. 1.815 zł
2. 1.906 zł

Nauczyciel kontraktowy
1. 1.869 zł
2. 1.962 zł

Nauczyciel mianowany
1. 2.121 zł
2. 2.227 zł

Nauczyciel dyplomowany
1. 2.492 zł
2. 2.616 zł

Podwyżki wynagrodzenia średniego nauczycieli


Wynagrodzenie średnie w styczniu 2009 r. wg kwoty bazowej na styczeń 2009 r.

Nauczyciel stażysta 2.187 zł
Nauczyciel kontraktowy 2.417 zł
Nauczyciel mianowany 3.136 zł
Nauczyciel dyplomowany 4.007 zł

Wynagrodzenie średnie we wrześniu 2009 r. wg kwoty bazowej na wrzesień 2009 r.

Nauczyciel stażysta 2.287 zł
Nauczyciel kontraktowy 2.538 zł
Nauczyciel mianowany 3.293 zł
Nauczyciel dyplomowany 4.208 zł

Podstawa prawna:

* Rozporządzenie MEN z 24 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz.U. z 2009 r. Nr 52, poz. 422)– załącznik.
* Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 24 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w publicznych szkołach i szkolnych punktach konsultacyjnych przy przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i przedstawicielstwach wojskowych Rzeczpospolitej Polskiej -§ 1,
* Ustawa z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.) – art. 30 ust. 3.
* Ustawa budżetowa na rok 2009 z 9 stycznia 2009 r. (Dz.U. z 2009 r. Nr 10, poz. 58) – art. 15 ust. 2.

Partnerstwo w nauczaniu

Tym rozpocznę trudny wątek o relacjach nauczyciel-uczeń. Już samo hasło "partnerstwo w nauczaniu" budzi wielokrotnie opór, a nawet sprzeciw wśród nauczycieli. Wynika to najczęściej z jego mylnej interpretacji. Partnerstwo jest nieodłącznym elementem podmiotowego traktowania ucznia. W takich relacjach nie chodzi jednak o dawanie nadmiernej swobody, która często wymyka się spod kontroli, czy też o przechodzenie z uczniami na "ty", ale o relacje oparte na wzajemnym szacunku i pozbawione nadmiernego dystansu. Nasz kontakt z uczniami nie powinien być nacechowany wzajemną niechęcią, czy uczniowskim strachem. Nie należy stwarzać sytuacji, kiedy uczniowie i nauczyciel stoją po przeciwnych stronach barykady. Mamy tworzyć jeden front, tzw. wspólnotę dydaktyczną, gdzie wszyscy mają takie same prawa.

Jak to zrobić, aby nie zabrnąć za daleko i nie stworzyć sytuacji, kiedy niespodziewanie kosz wyląduje nam na głowie? Otóż, ma to być partnerstwo z jednoczesnym zachowaniem kierowniczej roli nauczyciela w klasie.

Pamiętaj Nauczycielu, są tylko dwie możliwości - albo my kierujemy klasą, albo klasa kieruje nami.

Aby tego dokonać nie trzeba uciekać się do straszenia, konieczne jest natomiast wspólne ustalenie zasad oraz konsekwentne ich przestrzeganie.

Będę powracać do tego wątku wielokrotnie. Pod etykietą "Relacje nauczyciel-uczeń" znajdziecie wkrótce przykłady konkretnych sytuacji i zachowań, pomysły jak zbudować autorytet i jak nie dać sobie wejść na głowę.

piątek, 17 kwietnia 2009


Rewolucja w uczeniu

"Każdy, będąc w dowolnym wieku, może nauczyć się niemal wszystkiego znacznie szybciej - często od pięciu do dwudziestu razy szybciej - i zazwyczaj od dziesięciu do stu razy efektywniej. Metody takiej nauki są proste, łatwe do przyswojenia, zabawne, oparte na zdrowym rozsądku i sprawdzają się"

Rewolucja w uczeniu opowiada o tym, jak można tego dokonać i jak już się dokonuje. Ten światowy bestseller to bardzo przydatny podręcznik dla nauczycieli, rodziców i uczniów, a właściwie dla każdego, kto chce się odnaleźć w zmieniającym się świecie. Należy on do tych, które zawsze polecam nauczycielom.
W jednym z rozdziałów autorzy mówią jak sprawić, by nauka miała większą siłę przyciągania niż narkotyki i grupy przestępcze, gdzie indziej podają wskazówki jak zmienić państwowy system szkolnictwa. Jest tam także wiele rad dla nauczycieli i instruktorów mówiących o tym co zrobić, aby nauka była efektywna, szybka i zabawna,a przedstawione światowe programy nadrabiania zaległości pokazują jak poradzić sobie z tym problemem wśród uczniów i swoich własnych dzieci.
Dodatkowo każda lewa strona tej książki to gotowa plansza, którą można wykorzystać w swojej pracy, a zarazem przegląd najważniejszych idei. Przede wszystkim jest to jednak zbiór doskonałych metod nauczania i uczenia się.

Co sądzą o niej inni?

"Jest to po prostu najlepsza książka na temat nowoczesnych metod nauczania, jaką widziałem. Prezentuje materiał w równie interesujący sposób, jak to zaleca dla efektywnej nauki. Kiedy wydano ją po raz pierwszy, sprowadziliśmy po egzemplarzu dla każdego z naszych nauczycieli. Osoby starające się o posadę nauczyciela również otrzymują egzemplarz, by mogły zapoznać się z naszymi poglądami na metody nauczania. Jest to wybitne studium tematu, a jednocześnie praktyczny przewodnik" David A Perry, prezes Overseas Family School, Singapur.

"Książka jest rzeczywiście wspaniała i będzie styumulować, inspirować i zachęcać do działania wielu pedagogów przyszłości. Jednocześnie podaje bardzo praktyczne wskazówki na temat zrobienia czegoś już teraz!" Raymond A. Daley, dyrektor St. Ives Primary School, Sydney, Australia

"Najlepsze metody uczenia się zebrane z całego świata przenoszą czytelnika w przyszłość edukacji i ukazują jej możliwości. Ważna książka, bezcenna dla każdego, kogo interesuje uczenie się." Bobbi DePorter, Kalifornia, autor Quantum Learning

Motywacja: Wyznaczaj uczniom cele

Już dawno przekonałam się, że uczniom należy wyznaczać cele. Jest to bowiem jeden z ważniejszych procesów poznawczych wpływających na motywację. Myślę tu zarówno o celach wyznaczanych całej klasie, jak i tych dla pojedynczych osób. Dlaczego jest to takie ważne? Przede wszystkim dlatego, że uczniowie, którzy dążą do celu ustalonego wspólnie z nauczycielem wykazują

większe zaangażowanie w zadania,

mobilizację wysiłku,

lepszą jakość wykonanych zadań,

wewnętrzne zainteresowanie nauką,

większą wytrwałość,

ukierunkowanie uwagi.

Ilekroć prowadzę zajęcia, zawsze jedną godzinę przeznaczam na wyznaczanie celów. Jest to ulubione ćwiczenie moich słuchaczy i zazwyczaj najbardziej zapada im w pamięć. Dzieje się tak dlatego, że dotyka spraw dla nich ważnych, pomaga zaplanować czynności od dawna odkładane, daje wiarę w możliwość realizacji swoich zamierzeń, a nade wszystko mobilizuje do działania. To ćwiczenie ma im uświadomić jak ważna jest ta czynność w procesie nauczania. Tak, jak wpływa ona na studentów i nauczycieli, tak samo oddziałuje na uczniów. Już samo wyznaczenie celu niesie bowiem wiarę w możliwość jego realizacji. Także, a może przede wszystkim, cele powinni wyznaczać sobie nauczyciele i wychowawcy planując w ten sposób co chcą osiągnąć podczas konkretnej lekcji, czego chcą nauczyć.

Ważne: Cel powinien być ambitny, ale możliwy do osiągnięcia - na górnej granicy możliwości ucznia. Te zbyt łatwe nie mobilizują do działania.

Nauczanie: Ile uczniowie zapamiętują z Twoich lekcji?

Od tego, w jaki sposób prowadzisz lekcję zależy ile uczeń zapamięta. Najmniej wtedy, kiedy posługujesz się metodami podającymi. Twój monolog nie sprzyja uczeniu się, wręcz przeciwnie, on przede wszystkim nudzi. Taka metoda nauczania nie jest ani atrakcyjna, ani wielce przydatna i powinna być wykorzystywana w minimalnym stopniu. Najwięcej nauczysz, kiedy pozwolisz uczniom działać. Sprawdź ile zyskują uczniowie podczas Twoich lekcji.

Uczymy się

10% z tego, co czytamy

20 % z tego, co słyszymy

30% z tego, co widzimy

50% z tego, co widzimy i słyszymy

70% z tego, co mówimy

90% z tego, co mówimy i robimy


(Vernon A. Magnesen; źródło Rewolucja w uczeniu

Propozycja: Pozwól swoim uczniom być nauczycielami

czwartek, 16 kwietnia 2009

Motywacja: Najlepsza nagroda

Często nauczyciele pytają mnie jak mogą nagradzać uczniów. Wśród pomysłów pojawiają się zazwyczaj bardzo dobre oceny, wyróżnienia, nagrody materialne, przywileje różnego typu itp. Niektóre z nich to dobre narzędzia, ale jest jeszcze jedno szczególnie skuteczne - pochwała. Nic nie kosztuje, a jej funkcji motywacyjnej nie da się przecenić. Ucznia należy chwalić, oczywiście tylko wtedy, kiedy na to zasługuje. Chwalimy za postęp, nawet ten najmniejszy. Nie ma bowiem nic gorszego jak niedoceniony wysiłek. Dobrze zastosowana pochwała działa niezwykle motywująco, zachęca do jeszcze bardziej wytężonej pracy.

Ważne! Chwalimy tylko wtedy, kiedy widzimy postęp, pochwała bezzasadna nie stanie się bodźcem do dalszego działania.

środa, 15 kwietnia 2009

Uczenie się to najwspanialsza gra!

"Uczenie się jest najwspanialszą i dającą najwięcej radości grą na świecie.

Wszystkie dzieci rodzą się z takim przekonaniem i pielęgnują je,
dopóki nie przekonamy ich, że nauka jest ciężką i nieprzyjemną pracą.

Niektóre dzieci nigdy nie dają się o tym przekonać i przechodzą przez życie wierząc, że nauka jest przyjemnością i jedyną grą, w którą warto się bawić.

Tacy ludzie mają swoje specjalne miano.

Nazywamy ich geniuszami"
.
Golenn Doman (źródło: Rewolucja w uczeniu)


Kiedy pytam studentów kto ich przekonał, że nauka jest ciężka i nieprzyjemna, niemal wszyscy odpowiadają, że szkoła i nauczyciele...

piątek, 10 kwietnia 2009

Awans zawodowy nauczyciela



Co jakiś czas będę Wam przybliżać książki, do których warto zajrzeć. Dziś zacznę od tej, na którą jest chyba największe zapotrzebowanie wśród nauczycieli - Awans zawodowy nauczyciela napisaną przez nauczycielkę na podstawie jej własnych doświadczeń. Podpowiada co i jak zrobić, czego unikać, wskazuje na akty prawne, daje przykłady scenariuszy i innych dokumentów niezbędnych do awansu. Publikacja o tyle przyjazna, że można ją kupić w wersji elektronicznej lub drukowanej, a także ściągnąć darmowy fragment. Spis treści zamieszczony poniżej pozwoli zorientować się dokładniej w treści tej książki.

Spis treści

WSTĘP
CZĘŚĆ I
1.CO TO JEST AWANS ZAWODOWY NAUCZYCIELA?
Co to jest autoprezentacja?
2.STOPNIE AWANSU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELA
Nauczyciel stażysta
Obowiązek awansowania
Warunki nadawania stopnia awansu
Powinności i wymagania niezbędne do uzyskania stopnia awansu
zawodowego nauczyciela kontraktowego
Nauczyciel kontraktowy
Warunki nadawania stopnia awansu
Powinności i wymagania niezbędne do uzyskania stopnia awansu
zawodowego nauczyciela mianowanego
Nauczyciel mianowany
Warunki nadawania stopnia awansu
Powinności i wymagania niezbędne do uzyskania stopnia awansu
zawodowego nauczyciela mianowanego
Nauczyciel dyplomowany
Co to jest wypalenie zawodowe?
Jakie są objawy wypalenia zawodowego?
Skutki wypalenia zawodowego
Jak sobie radzić?
Jak się bronić?
Co możesz zrobić?
3. PUŁAPKI AWANSU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELA
4. CZY MOŻNA NA TYM ZAROBIĆ?
Co to jest e-book?
5. PODSTAWY PRAWNE
CZĘŚĆ II
6. PRZYGOTUJ PLAN DZIAŁANIA
7. WIZYTÓWKA NAUCZYCIELA
8. MÓJ PLAN ROZWOJU ZAWODOWEGO
9. WAŻNA JEST TWOJA MOTYWACJA
10. POZNAJ MOJE DOŚWIADCZENIA
11. PROPOZYCJE DZIAŁAŃ DO PRAKTYCZNEGO WYKORZYSTANIA
Konspekty lekcji bibliotecznych
Opis bibliograficzny i jego zastosowanie w bibliografii załącznikowej
Wyszukiwanie, selekcja i gromadzenie informacji na określony temat
Zestawienia bibliograficzne
Jak wygląda sprawozdanie z wykonania zestawienia bibliograficznego?
Scenariusze wystaw
Scenariusz wystawy pt. „Wolontariat szansą dla młodzieży”
Scenariusz z wykonanej wystawy pt. „Zima w malarstwie i literaturze”
Regulaminy konkursów “Pocztówka z pozdrowieniami” “Komu poezję, komu?”
Sprawozdanie z przeprowadzenia konkursu plastycznego „Komu poezję,komu?”
Informator o placówce, w której pracujesz
Kwestionariusze ankiet
Podstawowe zasady tworzenia kwestionariusza ankiety
Ankieta
Karty ewaluacyjne
Ankieta ewaluacyjna dla uczestników konkursu szkolno-bibliotecznego „Pocztówka z pozdrowieniami”
12. PROMOCJA I REKLAMA
13. ZAKOŃCZENIE
BIBLIOGRAFIA
SENTENCJE ŁACIŃSKIE

Przeczytaj fragment

czwartek, 9 kwietnia 2009

Motywacja: Entuzjastyczny nauczyciel = entuzjastyczni uczniowie

Nie ma innej możliwości. Znudzony nauczyciel nie jest w stanie wzbudzić u uczniów nawet odrobiny entuzjazmu. Powiem więcej, taki nauczyciel potrafi zniechęcić do nauki nawet tego ucznia, który wcześniej interesował się jego przedmiotem. Spróbuj więc Nauczycielu naprawdę zaciekawić przekazywaną wiedzą, zarazić swoim entuzjazmem. Każdą lekcję można przeprowadzić w interesujący sposób, niezależnie czy jest to matematyka, historia, czy chemia. Aby to osiągnąć trzeba być jednak twórczym nauczycielem i utrzymywać swoją motywację na wysokim poziomie.
Często proszę studentów i nauczycieli, żeby podczas naszych zajęć zaplanowali niekonwencjonalną lekcję, taką która na długo zapadnie uczniom w pamięć. Może i Ty spróbujesz? Zapewniam Cię, że efekty są warte Twojego wysiłku. Bądź twórczy Nauczycielu i pamiętaj

znudzony nauczyciel = znudzeni uczniowie
entuzjastyczny nauczyciel = entuzjastyczni uczniowie

Podziel się tutaj swoimi doświadczeniami i pomysłami na ciekawą lekcję, stań się inspiracją dla innych.

środa, 8 kwietnia 2009

Dlaczego dla nauczycieli?

Dlaczego postanowiłam stworzyć to miejsce dla nauczycieli?
Od wielu lat zajmuję się pracą z nauczycielami i z kandydatami do tego zawodu. Jako nauczyciel akademicki i praktyk staram się im tak przekazać swoją wiedzę i doświadczenie, aby mogli jak najlepiej wykonywać ten zawód. Wszystko po to, żeby ich praca była satysfakcjonująca i przynosiła efekty.
W rozmowach z nauczycielami dostrzegam potrzebę nowych rozwiązań, praktycznych podpowiedzi, a przede wszystkim wskazówek jak kierować uczniami, aby zainteresować ich swoim przedmiotem. Szczególnie niepokoi mnie częsta w tym zawodzie bezradność i bezsilność.
Tutaj powiem jak temu zaradzić, jak motywować uczniów, jak utrzymać dyscyplinę w klasie. To miejsce ma być dla Was przydatne, ma dać kilka rozwiązań, ale także skłonić do refleksji.
Zapraszam do lektury, ale i do dyskusji. Dzielcie się swoimi przemyśleniami, mówcie o swoich problemach, pytaniach i trudnościach. To miejsce jest dla Was!