- Lubi pracować ze studentami, dbając jednocześnie o własne kwalifikacje i inwencję.
- Stara się, aby jego solidarność ze studentami nigdy nie stała się pretekstem do zaakceptowania ich niewiedzy i braku umiejętności.
- Potrafi wymagać od studentów dużego wysiłku, mając świadomość, że w przyszłości wiedza może być dla nich niezbędna w wykonywanej pracy.
- Orientuje się w życiu grupy wykładowej/ćwiczeniowej oraz wydarzeniach pozauczelnianych i uwzględnia je w swojej pracy ze studentami.
- Potrafi zachowywać się spontanicznie i okazywać poczucie humoru, ale również zachowuje powagę, nierzadko w krótkim odstępie czasu.
- Podobnie jak studenci, zauważa absurdy obecne w życiu, jest wyczulony na sprawy wymagające powagi, a w szczególności na równość, tolerancję i szacunek w stosunkach międzyludzkich.
- Zapobiega społecznym skłonnościom do piętnowania czy potępiania niepopularnych ludzi i myśli.
- Jest skłonny do podejmowania ryzyka i przyznawania się do popełnianych błędów, wyciąga z ewentualnych porażek konstruktywne wnioski na przyszłość.
- Pomaga zapewnić studentom taki poziom bezpieczeństwa w grupie, aby oni również mogli popełniać błędy i uczyć się na nich.
- Poważnie traktuje swoją misję i komunikuje swoje przekonania.
Źródło: Andrzej Rozmus (red.), Wykładowca doskonały. Podręcznik nauczyciela akademickiego, s. 108.
