piątek, 5 lutego 2010

Objawy krzywdzenia dzieci



Kiedy media donoszą o kolejnym pobitym, maltretowanym, a nawet zabitym dziecku, pierwsza myśl jaka przychodzi mi do głowy to ta, że tej tragedii z pewnością można było uniknąć. Często reakcja, zainteresowanie i interwencja osób z zewnątrz, mogłaby temu zapobiec. Dziś podaję objawy krzywdzenia dzieci, które powinny wzbudzić naszą czujność.

Fizyczne objawy przemocy

Sińce i obrzęki na twarzy, ramionach, klatce piersiowej, plecach, pod pachami, po wewnętrznej stronie ud i ramion

Otarcia naskórka po wewnętrznych stronach kończyn, pod pachami, na żebrach i plecach

Krwawe pręgi i regularne przebarwienia skóry na plecach, pośladkach, na nogach, stopach, dłoniach, krwawe plamy na bieliźnie

Obrzęki na dłoniach i stopach

Widoczna trudność w chodzeniu lub siadaniu

Nietypowe ślady po oparzeniach (np. punktowe po gaszeniu papierosów na skórze, oparzenia na stopach małego dziecka

Blizny na ciele, blizny za uszami, na głowie, trwałe ubytki włosów (powstałe po wyrwaniu włosów razem ze skórą)

Częste złamania kości

Ospałość, apatia, brak koncentracji

Reakcje regresyjne np. brak kontroli fizjologicznej

Reakcje kompulsywne – ssanie palca, obgryzanie paznokci

Skarżenie się na częste bóle głowy lub brzucha


Społeczne objawy przemocy

Bójki z innymi dziećmi, wzrost agresywności w sytuacjach niekontrolowanych lub nie zagrożonych karą

Zobojętnienie na karę

Drażliwość, złośliwość, hałaśliwość w zabawach grupowych

Brak dystansu wobec dorosłych oraz odrzucanie innych osób znaczących w otoczeniu (dziadków, sąs Kurczowe trzymanie się rodzica, szczególnie w wypadku małego dziecka

Uzależnienie od agresora

Ucieczki z domu

Niszczenie sprzętów i przedmiotów

Krnąbrność, opór, negatywne nastawienie

Nieposłuszeństwo wobec większości osób, które nie stanowią zagrożenia


Emocjonalne objawy przemocy

Wzrost napięcia emocjonalnego

Wzmożona czujność, niezdolność do rozluźnienia

Wzrost lęku, niepokoju

Brak żywej reakcji w sytuacjach, które u innych dzieci wywołują płacz

Tłumiony płacz lub ciche popłakiwanie w ukryciu

Niska samoocena, obniżone poczucie własnej wartości

Poczucie odrzucenia, opuszczenia

Wycofanie, skłonność do izolacji

Chroniczny smutek, depresja

Wzrost natręctw, tików, przyruchów


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Komentarze, opinie, Wasze doświadczenia